Utwór skomponowany na obchody 61 rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego /
Composed for the 61th Anniversary of the Warsaw Uprising.
Z książeczki płyty:
Symfonia Powstańców Warszawskich składa się z czterech części, które w symboliczny sposób nawiązują do wydarzeń 1944 roku. Część pierwsza (Preludium), pełna entuzjazmu i euforii, które towarzyszyły powstańcom szykującym się do walki jest wstępem, w który kompozytor wplótł tematy piosenek powstańczych (Mała dziewczynka z AK, Marsz Mokotowa, Pałacyk Michla i Warszawskie dzieci). Preludium, oparte na prostych marszowych rytmach, pozornie oderwane od całości, wprowadza do właściwej symfonii, którą tworzą trzy kolejne części: Nokturn, Marsz i Finał. Nokturn odmalowuje nastroje i uczucia towarzyszące Powstańcom w ostatnich chwilach przed wybuchem powstania: nadzieję i radość, odwagę i wiarę, i w końcu lęk przed tym co nieznane. Finałem nokturnu jest orkiestrowe tutti z werblem imitującym strzały z karabinu i gran cassą, która w połączeniu z talerzami naśladują wybuchy. Kolejna część, Marsz, oddaje nastrój kapitulacji, zburzonej Warszawy i wymarszu do obozów Jenieckich. Coda marsza jest jednak pełna radości, entuzjazmu i optymizmu, to symboliczne zakończenie wojny. W końcu Finał, 10-minutowe crescendo na orkiestrę zakończone fanfarami. Finał, niezwiązany bezpośrednio z wydarzeniami 1944 roku, jest właściwym hołdem dla Powstańców.
Krzysztof A. Janczak: \"Można sobie zadać pytanie, jak 22-letni człowiek może się wypowiadać na temat Powstania i co on może o tym wiedzieć. Zanim postawiłem w partyturze pierwszą nutę, wiele godzin spędziłem w muzeum, na czytaniu pamiętników Powstańców i na rozmowach z tymi którzy żyją. Komponując każdy takt pamiętałem o kim, o czym i dla kogo piszę. Symfonia jest z jednej strony hołdem dla Powstańców, a z drugiej reakcją młodego człowieka na wydarzenia, które rozegrały się w 1944 roku. Pragnę przytoczyć w tym miejscu dedykację, którą napisałem na pierwszej stronie partytury przekazanej 31 lipca 2005 roku po koncercie na pl. Krasińskich do Muzeum Powstania Warszawskiego: Pamięci naszej i Wam na zawsze...\"
Notes form the booklet:
Warsaw Uprising Symphony consists of four parts symbolically connected to the events of 1944. First part (Prelude), full of joy and excitement that were shared by the Insurgents is an introduction to the proper Symphony. Prelude is based on the simple march rhythms and includes some references to the Insurgent's songs. It may seem slightly detached from the rest of the Symphony that is constituted by three main parts: Nocturne, March and Final. Nocturne reflects the moods and emotions just before the \"W\" Hour when the Uprising began: hope and joy, bravery and faith, finally fear of the future. The coda of the Nocturne is an orchestral tutti with the snare drums that imitate the machine guns and bass drum with the cymbals together imitate the explosions. The third part, March, reflects the emotions after capitulation, Warsaw covered in ashes, and deportations to the Captive Camps. The coda of March is full of optimism though, it is symbolic end of the War. At last, Final, is a 10 minutes long crescendo for the entire orchestra. It ends with fanfares. It is not directly connected to the events of 1944 but it is a proper homage to those who fought.
Krzysztof A. Janczak: \"One may ask how 22-years old man can say anything about the Warsaw Uprising and what he could possibly know about that. Before I put the first note in the score, I have spent many hours in the Warsaw Uprising Museum, reading the memoirs of the Insurgents and talking to those who are still alive. Composing every bar I have remembered about who, about what and for whom I write. Symphony from the one side is an homage for the Insurgents, from the other is a reaction of a young man to the events that took place in 1944. I would like to quote here my dedication written on the first page of the score that was given to the Warsaw Uprising Museum after the concert that took place on July 31th at Krasińki Square in Warsaw: To our memory and to You forever...\"
